نقدی بر احکام عاملان جنایات کهریزک و کوی دانشگاه

بعد از گذشت حدود یک سال از جنایات کهریزک و کوی دانشگاه حکم متهمان مرتبط با این حوادث وحشتناک از سوی دستگاه قضایی صادر شد.

سازمان قضايي نيروهاي مسلح روز چهارشنبه در اطلاعيه‌اي نتايج رسيدگي به پرونده‌هاي متهمان بازداشتگاه كهريزك و كوي دانشگاه را اعلام كرد. این اطلاعیه دو قسمت دارد که قسمت اول آن مربوط به حکم متهمان کهریزک است. بر اساس آنچه در این اطلاعیه آمده است، دو نفر از متهمان این پرونده به اتهام ايراد ضرب و جرح عمدي منتهي به قتل مرحومان «اميرجوادي فر»، «محسن روح الاميني» و «محمدكامراني» علاوه بر حبس، انفصال موقت از خدمت، جزاي نقدي، شلاق تعزيري و پرداخت ديه، به قصاص نفس محکوم شده اند. همچنین 9 متهم ديگر حسب اتهامات منتسب به آنان، به تحمل حبس، پرداخت ديه، جزاي نقدي، انفصال موقت از خدمت و شلاق تعزيري محكوم كرده شده و يكي از متهمان نيز به دليل احراز نشدن جرم، از اتهامات وارده تبرئه شده است.

همچنین در این اطلاعیه آمده است که حكم صادره غيرقطعي است و پس از طي مراحل قانوني به مرحله اجرا درخواهد آمد.

درباره قسمت اول این اطلاعیه که مربوط به متهمان کهریزک است باید چند گوشه تاریک اشاره کرد و نکاتی را مد نظر قرار داد:

نخست این که موضوع کهریزک چرا و چگونه اتفاق افتاد؟ مگر بازداشتگاه کهریزک زیر نظر مقام های قضایی و انتظامی نبود؟ مگر این بازداشتگاه برای انتقال اراذل و اوباش در نظر گرفته نشده بود؟ چرا متهمان حوادت بعد از انتخابات که تنها جرمشان راهپیمای سکوت بود به این مکان انتقال یافتند؟ در گزارش مجلس و دیگر گزارش های رسمی و غیر رسمی بارها بر این نکته تاکید شده بود که تعداد زیادی از انتقال یافته ها به کهریزک دانشجو بودند. سوال اینجاست که چرا و با دستو چه کسی دانشجویان به جایی انتقاد داده شدند که برای اراذل اوباش در نظر گرفته شده است؟

مرتضوی کجاست؟

سوال بعدی که درباره این حکم باید به آن اشاره کرد این است که بر اساس گزارش مجلس شورای اسلامی و به گفته بسیاری از نمایندگان ملت سعید مرتضوی از متهمان اصلی پرونده جنایات کهریزک است؟ چرا در حکم اشاره ای به وی نشده است؟ نه تنها به نام مرتضوی که در این اطلاعیه از هیچ اسمی آروده نشده است و معلوم نیست متهمان کهریزک با چه مقامی به چنین جنایاتی دست زده اند؟ آیا بهتر نیست نام متهمان کهریزک اعلام شود تا مردم و جهانیان بدانند باعث و بانی جنایاتی چون کهریزک چه کسانی هستند؟ این حکم درحالی درباره متهمان کهریزک مطرح شده است که نامی از مرتضوی در آن مطرح نیست و وی که نامش بارها به عنوان عامل اصلی جنایات کهریزک مطرح شده است، در حال حاضر در ستاد مبارزه با قاچاق کالا فعالیت می کند.

نکته سوم درباره این حکم این که چرا دادگاه های رسیدگی به جنایات کهریزک پشت درهای بسته و بدون حضور خبرنگاران برگزار شده است؟ چطور است که بسیاری از مسئولان پیشین کشور با اتهام های واهی و خنده داری چون انقلاب مخملی و نرم در دادگاه های نمایشی مجبور به اعتراف می شوند، اما متهمان جنایات کهریزک که به واقع تاریخ سی ساله انقلاب را زیر سوال برده است، پشت درهای بسته محاکمه می شوند؟

نکته چهارم درباره اسامی مطرح شده در این اطلاعیه است. نام اميرجوادي فر درحالی به عنوان یکی از شهدای جنایات کهریزیک مطرح شده است که برخی از مقام های نظامی و قضایی بارها در مرگ وی شک و شبه ایجاد کرده اند و در تلاش بودند تا قتل این فرد را خودکشی تلقی کنند.  این درحالی است که در اطلاعیه سازمان قضايي نيروهاي مسلح از جوادی فر به عنوان یکی از کشته ها نام برده شده است و برخی به کشته شدن وی محاکمه شده اند. سوال اینجاست که چرا مسئولان انتظامی تا کنون در رابطه با این موضوع دست به انکار می زدند و سعی داشتند با بیان دروغ های شاخ دار (!) مرگ وی جوادی فر را مشکوک جلوه دهند و به نوعی تقصیر از گردن خود باز کنند.

نکته پنجم درباره این اطلاعیه این است که به نظر می رسد برای جمع و جور کردن جنایات کهریزک قرار است عده ای از مقام های پایین دستی قربانی شوند و هنوز تکلیف بالادستی ها مشخص نشده است. نقش رییس پلیس تهران در این جنایات چه بود؟ نقش رییس نیروی انتظامی چه بود؟ قاضی مرتضوی کجای این پرونده خونین قرار دارد؟ چرا مقامات کشوری و لشکری چنان که خودشان اشاره کرده اند، باید از چنین بازداشتگاه مخوفی بی اطلاع باشند؟ اگر اطلاع داشته اند، چرا بعد از مرگ سهراب نوشدارو را رساندند؟ چرا هیچ یک از مقام های مسئول هیچگاه درباره جنایات کهریزک توضیح درستی به مردم ارائه ندادند؟ آیا اگر نامه شیخ مهدی کروبی درباره این جنایات منتشر نمی شد، کسی از کهریزک با خبر می شد؟ آیا اگر نامی چون «روح الامینی» در بین کشته شدگان کهریزک نبود، باز هم شاهد رسیدگی به این جنایات بودیم؟

قسمت دوم: کوی دانشگاه

قسمت دوم اطلاعیه سازمان قضايي نيروهاي مسلح درباره حوادث کوی دانشگاه تهران است. در قسمت دوم آمده است: «به دنبال وقوع اغتشاشات در خردادماه سال 1388 در كوي دانشگاه و تخريب اموال عمومي و درگيري آشوب‌گران با مأموران انتظامي، براي كنترل اوضاع و جلوگيري از اغتشاش و تخريب اموال عمومي، مأموران انتظامي با رعايت مقررات وارد كوي دانشگاه تهران مي‌شوند.

در اين اثناء عده‌اي افراد متفرقه و غيرمسوول وارد كوي دانشگاه شده و با اغتشاشگران درگير و متأسفانه بعضي از آنان وارد خوابگاه‌هاي دانشجويي شده و تعدادي از دانشجويان را مورد ضرب و شتم قرار مي‌دهند و به اموال عمومي و خوابگاه‌هاي كوي و لوازم شخصي دانشجويان خسارت وارد مي‌آورند.

به دنبال وقوع اين حادثه تلخ كه موجب تأثر شديد مقام معظم رهبري شد، سازمان قضايي نيروهاي مسلح در جهت انجام وظيفه قانوني خويش و با اخذ گزارش از مراجع ذي‌ربط، از جمله دبيرخانه شوراي عالي امنيت ملي، مسوولان دانشگاه تهران و دفتر نمايندگي ولي فقيه در دانشگاه تهران، بر اساس ابلاغ ويژه، پيگير موضوع شده و پرونده‌اي براي رسيدگي به اتهامات عوامل ضرب و شتم دانشجويان و تخريب اموال عمومي و شخصي هم‌چنين عوامل اصلي اغتشاش و آشوب در كوي دانشگاه تشكيل مي‌شود. در اين ارتباط تحقيقات جامعي از سوي دادسراي نظامي تهران انجام و تعدادي از متهمان شناسايي و تحت تعقيب قرار مي‌گيرند.» 

این اطلاعیه در ادامه می افزاید: «هم‌زمان با رسيدگي به پرونده كوي دانشگاه تهران، پرونده تخريب در مجتمع سبحان نيز مورد پيگيري و رسيدگي قرار گرفت و تعدادي از عوامل دخيل در اين حادثه نيز شناسايي و مورد تعقيب قرار مي‌گيرند. در مجموع بيش از 60 نفر تحت تعقيب قضايي واقع و در نهايت بر اساس اسناد، مدارك و شواهد موجود، دادسراي نظامي تهران 33 نفر از متهمان را مجرم شناخته و پرونده آنان را به دادگاه ارسال و در مورد ساير متهمان به دليل احراز نشدن جرم، قرار منع پيگرد صادر كرده است. لازم به ذكر است، تحقيقات در مورد تعداد ديگري از عوامل اغتشاش در كوي دانشگاه ادامه دارد كه پس از تكميل تحقيقات، تصميم قضايي مقتضي اتخاذ خواهد شد.»

در این اطلاعیه آمده است که «براي كنترل اوضاع و جلوگيري از اغتشاش و تخريب اموال عمومي، مأموران انتظامي با رعايت مقررات وارد كوي دانشگاه تهران مي‌شوند»، این درحالی است ورود نیروهای انتظامی به کوی دانشگاه ممنون است. همچنین پس از وقوع این حادثه اخبار متفاوتی درباره اجازه ورود نیروهای انتظامی به کوی دانشگاه منتشر شد. بعد از این حادثه مسئولان کوی و دانشگاه از جمله رییس دانشگاه تهران تاکید کردند که هیچگاه درخواستی مبنی بر حضور نیروهای امنیتی و انتظامی در کوی را مطرح نکرده اند.

مضوع دوم این است که مگر قرار بوده در یک فضای دانشجویی چه اتفاق هایی بیافتد که نیروی انتظامی برای جلوگیری از این اتفاق ها به کوی آمده است؟

 در این اطلاعیه از عده‌اي «افراد متفرقه و غيرمسوول» یاد شده که وارد كوي دانشگاه شده و با اغتشاشگران درگير و متأسفانه بعضي از آنان وارد خوابگاه‌هاي دانشجويي شده و تعدادي از دانشجويان را مورد ضرب و شتم قرار مي‌دهند و به اموال عمومي و خوابگاه‌هاي كوي و لوازم شخصي دانشجويان خسارت وارد مي‌آورند.

این اطلاعیه مشخص نمی کند آنهایی که در کوی بودند دانشجو بوده اند یا اغتشاش گر؟ نیروی انتظامی دانشجویان کوی را اغتشاشگر می داند؟ همچنین فیلم منتشر شده از حادثه و به واقع جنایت کوی دانشگاه به وضوح نشان می دهد که نیروهای لباس شخصی و بسیجی که با باتوم همراه با نیروهای نظامی و انتظامی وارد دانشگاه می شوند. یعنی این افراد نه «متفرقه» بوده اند و نه «غیرمسئول»! در این فیلم کاملاً مشخص است که افراد لباس شخصی با هماهنگی کامل وارد کوی شده اند. چنان که در کتک زدن دانشجویان با نیروهای انتظامی همکاری می کنند.

موضوع دیگر این است که اگر حضور نیروهای انتظامی با هماهنگی بوده، چرا ورود این نیروها با آتش سوزی و شکستن در کوی انجام شده است؟ آیا لازم بوده گارد ویژه نیروی انتظامی در دانشگاه را بشکنند و وارد شوند؟ آیا دستور داشتند با شکستن در وارد کوی شوند؟

چرا تا قبل از دستور آیت الله خامنه ای به موضوع کوی رسیدگی نشده بود؟؟  آیا نیروهای انتظامی و قوه قضاییه از وظایف خود با خبر نیستند و برای هر رسیدگی به دستور مقامی چون رهبری نیازمندند؟؟

موضوع جالب توجه درباره جنایات انجام شده در کوی دانشگاه این است که بر اساس این اطلاعیه تاکنون این متهمان این حمله وحشیانه به طور دقیق مشخص نشده اند و موضوع درحال پیگیری است! آیا گذشت یک سال از این جنایت زمان کافی برای رسیدگی به این موضوع نیست و نمی توان متهمان را مشخص کرد و برای آنان حکم داد؟ یا این که حمه کنندگان از مصونیت های خاصی برخوردارند؟؟؟ آیا این حمله وحشیانه با توجه به وسعت آن تنها کار 33 نفر بوده است که تازه هنوز حکمی درباره آنها صادر نشده است؟ آیا این عملیات فرمانده نداشته؟ آیا مسئولان پلیس تهران نباید علت حمله به کوی را مشخص بکنند؟ آیا اعتراض های دانشجویی آن هم در محیط بسته خوابگاه ضرری برای امنیت ملی داشت یا کاری در راستای براندازی نرم بود؟

 اطلاعیه درباره احکام متهمان کهریزک و کوی آنچنان ناقص و گنگ است که تنها به منظور تبلیغات و راضی کردن افکار عمومی صادر شده است که بدون شک در این باره نیز ناکام است. سوالات مطرح شده از سوی نگارنده تنها بخشی از ابهامات این اطلاعیه هستند و بدون شک صد ها سوال دیگر هم می توان درباره جنایات کهریزک پرسید که جواب آن در این اطلاعیه نیست.

ای کاش مسئولان انتظامی و نظامی و قضایی به جای برگزاری دادگاه های نمایشی و احکام نمایشی درباره جنایاتی چون کهریزک که آبروی کشور در جوامع بین الملل را به باد داد و مردم را به حکومت بی اعتماد کرد، عاملان اصلی این جنایات را معرفی می کردند و آنها را به جزای اعمال ننگینشان می رساندند. وگرنه چنین اطلاعیه ها و چنین حکم هایی تنها می توانند خمیر هایه گزارش های خنده دار و تبلیغاتی اخبار 20:30 و رسانه هایی همچون فارس و ایرنا و روزنامه جوان و وطن امروز باشند.

مسئولان باید بدانند مردم بیش از آنچه آنها فکر می کنند، می فهمند و با چنین نمایشنامه هایی راضی نمی شوند.