۱۳۸۹ خرداد ۱۹, چهارشنبه

راهپیمایی قانونی، وزارت کشور بی قانون

از حدود دو هفته پیش اخبار مختلفی درباره درخواست مجوز راهپیمایی در روز22 خرداد – سالگرد انتخابات سال گذشته – در سایت ها منتشر شد. اگرچه پیش از آن هم صحبت هایی درباره راهپیمایی و درخواست مجوز مطرح می شد، اما این اخبار با انتشار تصویر درخواست مهندس موسوی و مهدی کروبی در سایت های جنبش سبز وارد فاز جدید تری شد.

بعد از این درخواست رسمی که با امضای موسوی و کروبی منتشر شد، موضوعی مطرح شد مبنی بر این که وزارت کشور به درخواست اشخاص مجوز راهپیمایی صادر نمی کند و باید این درخواست از سوی احزاب و گروه ها مطرح شود.
این شد که چند حزب و گروه اصلاح طلب مانند حزب مشارکت ایران اسلامی، سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی، مجمع نمایندگان ادوار، انجمن اسلامی جامعه پزشکی، مجمع نیروهای خط امام، حزب همبستگی ایران اسلامی و چند حزب و گروه دیگر که از احزاب اصلاح طلب به شما می روند، درخواست رسمی برای صدور مجوز به وزارت کشور بدهند.
با این کار احزاب و افراد اصلاح طلب بر اساس تاکید رهبران اصلاحات بر قانون مداری، به طور قانونی مقدمات راهپیمایی را فراهم کردند و از راه های رسمی درخواست مجوز کردند، تا دیگر بهانه دست بهانه جویان ندهند.
تا دو روز پیش مقام های دولتی و وزارت کشور هیچ واکنشی به این درخواست ها نشان نداده بودند، اما بالاخره دو روز پیش وزارت کشور از احزاب و گروه ها خواست تا نمایندگانی را معرفی کنند و شعارها و بیانیه پایانی خود را به وزارت کشور اعلام کنند تا آنها تصمیم نهایی را بگیرند.
احزاب هم این کار را کردند و در نامه ای به وزارت کشور تمام شرایط راهپیمایی روز 22 خرداد را اعلام کردند، از جمله این که راهپیمایی هیچ سخنرانی نخواهد داشت و شعاری داده نخواهد شد و بیانیه ای نیز نخواهد داشت.
بعد از کلی پیغام پسغام های وزارت کشور و احزاب اصلاح طلب، روز چهارشنبه (امروز) مدیر کل سیاسی وزارت کشور در جمع خبرنگاران کلی صحبت کرده بود در باره این که راهپیمایی های بدون مشکل و شعار مجوز لازم ندارد و ما آزادی می دهیم و ... اما در پایان اظهاراتش گفته بود که کارهای لازم از سوی درخواست دهندگان مجوز صورت نگرفته و هزار دلیل آورد. آخرش این که احزاب و افراد اصلاح طلب خیلی دلشان را به مجوز راهپیمایی خوش نکنند.
جالب اینجاست آقای شکوری راد نماینده احراب اصلاح طلب که به وزارت کشور معرفی شده در این باره گفته است که «این کار نوعی اتلاف وقت است.»
حالا منظور از این همه آسمان و ریسمان بافتن ها این بود که آقایانی که دائم دم از قانون و قانونمندی می زنند، در بار دیگر نشان دادند که خیلی به این صحبت ها پایبندی ندارند. وگرنه بر اساس قانون اساسی راهپیمایی که اصلاح طلبان در پی آن هستند اصلاً نیازی به مجوز ندارد. حالا این که اصلاح طلبان برای جلوگیری از بهانه گیری ها به دنبال مجوز رفتند بحث دیگری است.
این بدبختی ها درباره مجوز راهپیمایی درحالی است که در این سی سال بعد از انقلاب و مخصوصاً در ماه های بعد از انتخابات تا الان خیلی از هواداران دولت و مخالفان اصلاحات بارها و بارها به بهانه های مختلف به قول ابطحی در خیابان ها «پهن» شده اند. به فرض هم که این پهن شدگی های خیابانی با مجوز بوده باشد که مصمئناً 50 درصد این چنین نیست، وزارت کشور به هر 20 دانشجو و دانشجو نمایی که بخواهند به کروبی و موسوی و خاتمی در کمترین زمان ممکن مجوز می دهد، اما وقتی نوبت به اصلاح طلبان می رسد بازی در می آورد و دم از قانون می زند. قانونی که حتی خود نیز به آن کوچکترین اعتقادی ندارد.
راهپیمایی های دولتی و راهپیمایان وارداتی در ماه های اخیر کم نداشتیم.  راهپیمایی هایی که تنها سبب خنده عابران بودن و در آنها فقط فحش و بد و بیراه به سران جنبش اعتراضی ایران داده می شده. این راهپیمایی ها اینقدر نمایشی بودند و هستند که حتی با نگاه کردن به عکس های راهپیمایی های مختلف می توان چهره های افراد را که در راهپیمایی ها تکرار می شوند شناسایی کرد.
موضوع اینجاست که شاید نظام جمهوری اسلامی به جز سال های اول انقلاب، راهپیمایی های خود جوشی چون راهپیمایی روز 25 خرداد را به خود ندیده بود و احتمالاً نخواهد دید. البته نکته هم همینجاست. آقایان بالا نشین اینقدرها هم کم حافظه نیستند که راهپیمایی های قبل و بعد از انقلاب را فراموش کنند و یادشان هست که همین راهپیمایی ها تحولات بزرگی را در این کشور به دنبال داشته است.
به نظرم دوستان اصلاح طلب و حامیان جنبش سبز نباید چشم امیدشان وزارت کشوری باشند که کوچکترین پایبندی به قانون نشان نمی دهد. مگر این که حادثه ای اتفاق بیافتد و مجوزی برای راهپیمایی صادر شود که آن هم اما و اگرهای فراوانی دارد. به هر حال به نظر مردم و هواداران جنبش اعتراضی بار دیگر می توانند حماسه هایی چون 25 خرداد را به وجود بیاورند.

هیچ نظری موجود نیست: