سکوت مراجع باز هم ادامه دارد. یکشنبه شب خبرهایی درباره حمله لباس شخصی ها و گروه های فشار بسیج و انصار حزب الله به بیت آیت العظمی صانعی روی خروجی بسیاری از سایت ها قرار گرفت.
جریان از این قرار بود که مهدی کروبی برای دیدار با آیت الله صانعی راهی قم می شود و به دنبال حضور وی در منزل صانعی گروه های خشونت طلب در شهر قم بیت آقای صانعی را محاصره کرده اند و اقدم به تخریب اتومبیل کروبی و منزل صانعی کرده اند.
اگرچه این برای چندمین بار در چند ماه گذشته است که لباس شخصی ها به بیت آیت الله صانعی حمله می کنند، اما گویا این بار افراد مهاجم سازمان یافته تر از قبل عمل کردند. این افراد شعار های تندی علیه کروبی، صانعی و سید حسن خمینی دادند و با شکستن در بیت آقای صانعی وارد آنجا شده و به تخریب وسائل منزل ایشان پرداختند.
این بار ها همچون گذشته هیچ مقاومتی از سوی نیروهای انتظامی و امنیتی صورت نگرفت و قسمت های زیادی از بیت این مرجع بزرگوار تخریب شد.
این درحالی است که در ساعت های اولیه دوشنبه دفتر آیت الله منتظری نیز مورد حمله لباس شخصی ها قرار گرفت و توسط دادستانی پلمپ شد.
گزاش هایی درباره حمله به بیت آیت الله صانعی و پلمپ دفتر آیت الله منتظری
تصاویر حمله و تخریب بیت آیت الله صانعی
حمله شبانه به دفتر آیات منتظری و صانعی
گزارش جرس از چگونگی توقیف اموال و پلمپ دفتر آیت الله منتظری
اما درباره چنین حمله هایی به منزل و دفتر افرادی چون منتظری و صانعی که هر دو از مراجع بزرگوار شیعه بوده و هستند، ذکر چند نکته لازم به نظر می رسد.
1- دفتر آیت الله منتظری چند روز پس از آن مورد حمله قرار گرفت و پلمپ شد که فشارهای زیادی از سوی برخی افراد و یکی از مراجع تقلید درباره تعطیلی آن اعمال می شد. آیتالله مکارم شیرازی از مراجع عظام تقلید، با تاکید بر اینکه بر اساس سنت حوزه، کارهای مرجعیت بعد از وفات بزرگواران تعطیل میشد، ادامه برنامه های مراجع مرحوم را وهن برای آن مرجع و بازماندگانش دانست.
او در اظهارات خود به طور غیر مستقیم به ادامه فعالیت دفتر آیت الله منتظری اشاره کرده و به انتقاد از این موضوع پرداخته بود.
چنین موضع گیری از سوی مرجع بزرگی همچون آیت الله مکارم تائید محبوبیت بیش از حد آیت الله منتظری در بین مقلدانش دارد.
چنین اظهاراتی از سوی آیت الله مکارم بالاخره باعث شد تادفتر آیت الله منتظری پلمپ شود. یعنی می توان گفت پروژه تعطیلی دفتر آیت الله منتظری پروژه ای بود که به طور مستقیم یا غیر مستقیم از سوی آیت الله مکارم هدایت می شد و نتیجه هم داد. حالا این شخصیتی چون آیت الله مکارم چه سودی از تعطیلی دفتر آیت الله منتظری می برده موضوعی است که نمی توان راحت درباره آن قضاوت کرد. اگرچه نمی توان این امکان را نادیده گرفت که نیروی فشار بسیجی و انصار حزب الله تنها از اظهار نظر آیت الله مکارم سو استفاده کرده باشند و نظر آیت الله مکارم چنین برخوردی نباشد، که البته این موضوع در موضع گیری های بعدی ایشان مشخص خواهد شد.
2- موضوع بعدی که باید به آن اشاره کرد سکوت معنا دارد مراجع تقلید درباره چنین حرکت های تند و خشونت طلبانه ای است. این چندمین بار است که شخص مهدی کروبی و آیت الله صانعی مورد حمله های وحشیانه عناصر حامی دوت و تند رو قرار می گیرند. چنانکه پیش از این نیز به منزل آیت صانعی حمله شده بود و اتومبیل کروبی هم هدف گلوله قرار گرفته بود. همچنین منازل و دفاتر دیگر روحانیون منتقد دولت نیز مورد حمله قرار گرفته شده بود.
اما در این بین سکوت مراجع اعظام قابل توجه است. انتظار می رفت مراجع با دیدن چنین رفتارهای تند و خشونت آمیزی واکنش نشان دهند، اما با گذشت چند ماه از انتخابات و تکرار خشونت ها و آدم کشی ها هنوز برخی از مراجع سکوت را به تذکر برتر می دانند.
این سوکت هم از سوی عناصر تند روی حامی دولت معنی حمایت از این تند روی ها و خشونت ها می دهد و چنین است که این خشونت ها نقطه پایانی نیافته است. متاسفانه این روزها مراجع محترم تقلید که هر یک به نوبه خود در میان مردم دارای احترام هستند به دلیل شرایط سکوت کرده اند که می توان تحلیل های گوناگونی از این نوع سکوت داشت.
اول این که این مراجع با چنین حرکت هایی موافق هستند و بدشان نمی آید مراجع محبوب و تاثیرگذاری همچون آیت الله صانعی و منتظری حذف شوند و جا برای آنان باز شود. بر اساس این نظر مراجه تند رو به این موضوع می اندیشند که با کمرنگ شدن تاثیرات چهره هایی چون آیت الله صانعی نقش آنان در معادلات سیاسی و اجتماعی بیشتر می شود. اگرچه این نظر خیلی درست نیست و مردم موضع گیری های افراد را فراموش نمی کنند.
نکته دوم اینجاست که مراجع با در نظر گرفتن برخی شرایط نمی خواهد جایگاه خود در حکومت را از دست بدهد و سرنوشتی همچون آیت الله صانعی داشته باشند و همچنان از سوی دولت حماست شوند. اگرچه این نظر دور از ذهن به نظر می رسد، اما شواهد گویای این مهم است که برخی آیات اعظام مصونیت را بهتر از محبوبیت می دانند و با سکوت خود در چنین شرایطی زندگی راحت تر را به مردمی بودن ترجیح می دهند.
نکته سوم هم این است که شاید چنانکه بارها در خبرها و گزارش ها آمد، فشارهایی از سوی نظام و حکومت بر مراجع تقلید وجود دارد که خواستار حمایت آنها از دولت و اقدام های نظام است. البته به نظر من این موضوع هم راهکارهایی دارد. چه آنکه مرجع با توجه به جایگاهی که در بین مردم دارند می توانند به راحتی اعتراض خود به شرایط موضوع را اعلام کنند و مورد حمایت مردم قرار بگیرند.
همچنین در این باره می توان نیم نگاهی هم به نامه سروش به مراجه داشت. اگرچه خیلی موافق خروج مراجع از ایران و تنها گذاشتن مردم نیستم، اما این نیز از راهکارهایی است که مراجع می توانند در شرایط بحرانی نیم نگاهی به آن داشته باشند.
به هر حال حرکت سیاسی – اجتماعی مراجع تقلید در ماه های اخیر قابل تامل است. برخی از آنان همچون آیت الله نوری همدانی به طور کامل از دولت و کارهای انجام شده پس از انتخابات حمایت کرده اند و برخی چون آیت الله صانعی و آیت الله منتظری مخالفت کامل خود با جنایات بعد از انتخابات را اعلام کرده اند. اما در این بین برخی حرکتی محافظه کارانه داشتند. آنها نه به طور کامل با مردم بوده اند و به جنایات انجام شده واکنش نشان داده اند و نه کاملاً مواضع و حرکت های انجام شده از سوی دولت را تائید کرده اند. این حرکت خاکستری از سوی مراجع، نه تنها گره ای از مشکلات این روزهای مردم باز نمی کند، که بسیاری از اهالی دین را در بلاتکلیفی رها می کند.
اگرچه همین عده از مراجع محترم به اتفاق های سالگرد امام واکنش نشان دادند و اظهار تاسف کردند، اما نباید از یاد برد که هر یک از علمای دین با چه فاصله زمانی به توهین به سید حسن خمینی و بیت امام واکنش نشان دادند که هر دقیقه آن معنای خاصی دارد.
به نظر می رسد این روزها و در این شرایط باید شاهد مواضع روشن تری از بزرگواران دینی در ایران باشیم.
۱ نظر:
آیت اله مکارم لطف کرده اند یک مطلب درست را دوباره اعلام کرده اند.
ولی جالب اینجاست مگر دفتر آیت اله منتظری چه کار خاصی انجام میداده است؟ تا جایی که من میدانم آنقدر امنیت در آنجا کم بود که کسی نمیتوانست در آنجا بماند، چه برسد به اینکه بخواهد فعالیتی کند!
تازه، ایشان با طلاب درد دل کردند، دادستانی درد دل را پاسخ داد. حالا معلوم نیست چرا جایی که باید پاسخ بدهد گورش گم میشود!
ارسال یک نظر