از روز 22 خرداد و قرار و مدار معترضن به نتایج انتخابات، چهره تهران و احتمالاَ بعضی از شهرهای بزرگ دیگر تغییر کرده و به قول معروف پلیسی و امنیتی شده. روز 22 خرداد در سالگرد برگزاری انتخابات و کودتای انتخاباتی بعد از آن، اگرچه وزارت کشور مجوزی برای راهپیمایی صادر نکرد و آقایان موسوی و کروبی به دلیل حفظ جان و مال مردم قرار راهپیمایی را لغو کردند، اما باز هم مردم برای نشان دادن اعتراض های خود به خیابان ها آمدند. اگرچه حضور مردم رفتار های وحشیانه اخیر نیروهای امنیتی محدود بود، اما مردم نشان دادند که جنبش سبز هنوز سرزنده شاداب است و هنوز هم اعترض ه شرایط کشور وجود دارد.
همین حضور مردم هم دلیلی شده است که خیابان های شهر دوباره به جولانگاه لباس شخصیها، بسیجی ها و گارد ضد شورش و نیروهای سپاه تبدیل شود. این روزها باز هم خاطره روزهای بعد از انتخابت زنده شده است. باز هم دولت و نیروهای نظامی و انتظامی به مردم چنگ و دندان نشان می دهد تا بتوانند از حضور مردم و اعتراض های مردمی جلو گیری کنند. اما چه کار بیهوده ای.
موضوع وقتی جالب تر می شود که حامیان تند روی دولت در یک سال گذشته هر روز از تمام شدن کار جنبش سبز گفته اند و تاکید کرده اند که فتنه تمام و شد و مردم متوجه شده اند و هزاران گفته پوچ دیگر. رسانه های حامی دولت هم (اگر بتوان آنها را رسانه نامید) همچون کیهان و وطن امروز و جوان و رادیو تلویزیون، هر روز گزارش هی و خبرهایی درباره شکت جنبش سبز ایران منتشر کردند، عصبانی شدند، فحش دادند، دروغ پشت دروغ قطار کردند و تخریب کردند...
اما واقعیت چیست؟ واقعیت این است که حامیان دولت غیر قانونی با تمام عقبه مالی خود و امکانات تمام نشدنی شان نتوانستند جلوی اراده مردم معترض دوام بیاورند. نتیجه آن همه تخریب و بد و بیراه گفتن ها این شد که هنوز هم مردم معترض به خیابان های می آیند و هنوز هم صدای بلند الله اکبر معترضان برای دوستاران خشونت کر کننده است.
حالا دیگر رسانه های تند و رو اظهار نظرهای تندروها دلیل خنده شده است. مثل چیزی که رسایی چند روز پیش گفته بود. رسایی یکی از طرفداران احمدی نژاد در مجلس گفته بود که «جریان فتنه دفن شده است».
البته چنین سخنی از کسی مثل رسایی دور از ذهن نیست. او شاید خیلی در خیابان ها نیست و بهتر می داند در دفتر و منزلش باشد تا هیچ وقت معترضان را نبیند و جریانی که فتنه می خوندش، دفن شده بداند. اما کیست که نداند اعتراض ادامه دارد؟ کیست که نمی داند بعد از این همه کشت و کشتار، دستگیری و تجاوز و زندان، هنوز هم معترضان به دنبال کوچکترین زمانی برای نشان دادن اعتراض های خود هستند.
اما چرا رسایی این سوال را از خود نمی پرسد که اگر جریان تمام شده چرا خیابان ها هنوز هم پر از بسیجی و چماق دارهای جکومتی است؟ چرا در روز 22 خرداد حدود 100 نفر دستگیر شدند و صد ها چرای دیگر.
دولت و حکومت هنوز می ترسد و می لرزد. جنبش سبز اما هر روز فراگیر تر می شود و زنده تر.
۲ نظر:
بزن به افتخار جنبش سبز دست قشنگه رو بزن بزن شله
ببین من الان تو فیس نمی تونم به خاطر سرعت اینترنت جوابت و بدم حالا تو هی هرچی دلت می خواد بگو بلاخره تو کوچه ما هم عروسی می شهه ه ه ه
:))))))
آی حال می ده تو این شرایط سخن گفتن از زمین و زمان ! :)) مادر جان شما با تکنولوژیه جی تاک آشنا نیستی ؟؟؟ :))
ارسال یک نظر