تلاش می کنم «رسمی» باشم «خانم وزیری»

بعد از انتخابات اینقدر خبر دستگیری و بگیر و ببند شنیده بودیم که بعد از گذشت حدود هفت ماه از به اصطلاح انتخابات، دیگر خبر دستگیری کسی برایم عجیب و شوک آور نبود. اگر کسی می کفت فلانی را دستگیر کردند شاید می گفتم: اِ ! بعد هم خیلی طرف آدم جریان سازی بود می گفتم: بنده خدا!

اما چند روز پیش وقتی خبر دستگیری (خانم) نسرین وزیری را شنیدم داشتم کپ می کردم. خبر را از یکی از دوستان مطبوعاتی ام شنیدم که در حوزه سیاسی کار نمی کند - اگر چه این روزها همه یک جورهایی سیاسی شده اند - وقتی گفت (خانم) نسرین وزیری را بازداشت کردند، اینقدر تعجب کردم که نمی دانستم چه بگویم و اصلاً چه باید می گفتم. راستش چنان شوک شده بودم که نمی توانستم حرفی بزنم.

انگار این روزها انتظار خبر بازداشت هر کسی را داشتم به جز (خانم) وزیری. سابقه آشنایی من با (خانم) وزیری بازمی گردد به کار در دوره اول روزنامه تهران امروز. اصولاً حوزه مجلس از موضوعات مهم هر روزنامه به شمار می رود و خبرنگاری مجلس هم از سخت ترین حوزه های خبر به حساب می آید.

بچه های سیاسی تهران امروز هم یا دانشجو بودند و یا حوصله سر و کله زدن با نمایندگان مجلس را نداشتند. همین بود که (خانم) وزیری که از خبرنگاران شناخته شده حوزه پارلمان بودند به عنوان خبرنگار این حوزه به سرویس سیاسی روزنامه تهران امروز پیوستند.

بیراه نگفتم اگر بگویم (خانم) وزیری به تمام ریزه کاری های خبرنگاری و روزنامه نگاری پارلمانی آشنا است و در پوشش خبرهای این حوزه اشراف کامل دارند. بعد از چند روز کار کردن فهمیدیم که (خانم) وزیری در کار جدی است و در زمان غیر از کار همکار خوبی که می توانیم رویش حساب باز کنیم. منبع خوبی است برای مشورت و «یک رنو 21 خیلی زیبا» هم دارد که با افتخار سوارش می شود! (قبلاً داشت، الان را نمی دانم)

اما موضوع اینجاست که (خانم) وزیری تا آنجا که من می دانم و شنیدم اصولاً تنها روزنامه نگار و خبرنگار است، نه فعال سیاسی. روزنامه نگاری که بیش از هرچیز به کارش می اندیشد و بهتر انجام دادن آن. خیلی هم فرقی نمی کند، شرق باشد یا تهران امروز. ایلنا باشد یا خبر و خبر آنلاین.

حالا این که چرا چنین خبرنگار و روزنامه نگاری به فاصله چند روز بعد از عاشورا بازداشت شد موضوعی است که من و خیلی از روزنامه نگاران و همکاران و دوستان (خانم) وزیری دوست داریم بدانیم.

امیدوارم نمایندگان مجلس درباره تمام تلاش خود را برای آزادی (خانم) نسرین وزیری به عنوان خبرنگار مجلس و دیگر خبرنگاران که وظیفه اطلاع رسانی را برعهده دارند انجام دهند. البته درباره (خانم) وزیری انتظار می رود جناب آقای رییس مجلس تلاس های بیشتری را داشته باشند. بر کسی پوشیده نیست که سایت خبرآنلاین و روزنامه خبر از سایت ها و روزنامه های نزدیک به علی لاریجانی به شمار می رود و امیدواریم آقای لاریجانی رسیدگی ویژه ای به این موضوع داشته باشند.

امیدوارم این روزها خبر آزادی نسرین وزیری و خبرنگاران دیگر را بشنوم. 

دنباله نوشت: این پرانتز هایی که در متن گذاشتم جریان دارد. یادم می آید عیدی که با نسرین وزیری همکار بودم، یکی از اس ام اس های عید که از دوستان به دستم رسیده بود را برای دوستان و همکاران از جمله خانم وزیری فرستام. بعد از تعطیلات که در روزنامه همدیگر را دیدیم، برگشت گفت: آقای نعمتی این چه اس ام اسی بود برای من فرستادی؟ گفتم: کدوم اس ام اس؟ گفت فلان اس ام اس. ادبیات رسمی نداشت. راستش اصولاً این طور اس ام اس ها ادبیات خاص خود را دارند و من هم خیلی دقت نکرده بودم. یه جورایی تعجب کردم که وزیری به چه مواردی توجه می کند و اصلاً من حواسم به این جریان ها نیست. بعد از این موضوع «رسمی بودن» بین بچه های سرویس شده بود تیکه کلام و هر وقت می خواستیم سر به سر یکی بگذاریم، می گفتیم : آقا یا خانم فلانی رسمی تر باشید لطفاً! حالا من هم در این پست وبلاگ تاکید داشتم که تا آنجا می می توانم رسمی باشم! با این که اصولاً کار خیلی سختی است و من هم خیلی آدم رسمی نیستم و خیلی هم علاقه ندارم رسمی باشم. آخرش هم من رسمی نمی شوم خانم وزیری.