تعریف جدید «امنیت و مصالح عمومی کشور»
هر روزی که از انتخابات و اعتراض های بعد از آن می گذرد خبرهایی می شنویم و شاهد اتفاق هایی هستیم که تنها نشان می دهد موضوع ها و موارد آن طور که ما پیش از این فکر می کردیم نیست. حالا به راحتی می توانیم بفهمیم قانونی که برخی از آن دم می زنند و ادعای اجرای آن را دارند ، آن چیزی نیست که در قانون اساسی آمده است و مردم با رای خود آن را تائید کرده اند.
موضوع این است که امروز تناقض در اظهار نظرهای و رفتار ها اینقدر زیاد ،آشکار و غیر قابل باور هست که نمی توان به سخن هیچ کسی اعتماد داشت ، مخصوصاً آنانی که ادعای راست گویی دارند و فکر می کنند مردم چشم و گوش بسته دروغ های شاخدارشان را باور می کنند.
تاسف بارترین خبر این روزها، خبر توقیف موقت روزنامه اعتماد ملی بود . روزنامه ای که در سال های انتشارش توانسته بود جایگاه یک رسانه منتقد را به خوبی حفظ کند. دلیلش هم اظهارات کروبی بود. این اظهارات پاسخی بود به آنهایی که بعد از انتشار نامه ای درباره برخی شکنجه های جنسی شدید ترین حمله ها را حتی از تریبون نماز جمعه به وی انجام دادند. کروبی هم که اصولاً بدون دلیل و مدرک سخن نمی گوید ، پاسخ توهین های آنها را داد و درمقابل دروغ پردازی های رسانه های اصولگرا و مخصوصاً صدا و سیما ،مواردی را درباره مرگ ترانه موسوی مطرح کرد که مهر تائیدی بود بر دروغ بودن برخی و خبرسازی های رسانه ای که چند ماهی است دیگر ملی نیست !
کروبی همچنین در اقدامی شجاعانه پرده از سابقه آنانی برداشت که تریبون نماز جمعه را اموال شخصی خود می دانند و هر آنچه در تفکرشان درست است را از آن بیان می کنند ، برایشان هم فرقی نمی کند دروغ باشد یا ناسزا ! اما معلوم نیست چرا این اقدام شجاعانه مهدی کروبی به مذاق برخی آقایان خوش نیامد که چنین واکنشی از خود نشان دادند و روزنامه اعتماد ملی را بستند و عده ای را از کار بی کار کردند. جالب است که در نامه دادستان محترم تهران آمده است : در شماره های اخیر این روزنامه – اعتماد ملی - به چاپ مطالبی پرداخته که برخلاف امنیت ملی و مصالح عمومی کشور است. لذا در راستای پیشگیری از وقوع جرائم مذکور مستندات به بند 5 اصل 156 قانون اساسی و تبصره 2 ماده 6 قانون مطبوعات به لحاظ اصرار آن نشریه بر انتشار مطالب مجرمانه دستور فرمائید تا اطلاع ثانویه از انتشار نشریه فوق ممانعت به عمل آید و نتیجه به این شعبه اعلام شود.
این نامه گویا اظهارات و نامه های اخیر آقای کروبی را «برخلاف امنیت ملی و مصالح عمومی کشور» می داند و همین موضوع را دلیلی برای تعطیلی این روزنامه قرار داده است . اما این دلیل درحالی مطرح می شود که بعد از نماز جمعه تاریخی آقای هاشمی دیدیم که چه موضع گیری هایی در باره این نماز جمعه و آقایان هاشمی ،کروبی ، خاتمی و موسوی گرفته شد. هاشمی کیست ؟رییس مجلس خبرگان رهبری که با رای ملت به این مجلس راه یافته. رییس مجمع تسخیص مصلحت نظام که از سوی مقام رهبری انتخاب شده است. هاشمی رییس جمهور این کشور بود و همه بر این موضوع شهادت می دهند که از یاران نزدیک امام بوده است . حال چگونه برخی به خود این جرات را می دهند که چنین اظهار نظرهایی درباره ایشان انجام دهند ؟ چرا وقتی خبرگزاری های معلوم الحال فارس و ایرنا از هر کوتوله ای نظر می خواهند که به هاشمی فحاشی کند ، تا آنها خوراک داشته باشند ، کسی دم نمی زد ؟ مگر ایشان از بزرگان این نظام و کشور نیستند ؟ چ
آیا موضع گیری های اخیر درباره شخصیت هایی چون هاشمی رفسنجانی ، سید محمد خاتمی ،میرحسین موسوی ، مهدی کروبی و ... که از روزهای اول همراه این انقلاب بوده اند بر خلاف امنیت و مصالح عمومی کشور نبود؟
آیا مصالح کشور در این است که امام جمعه به خود اجازه دهد از تریبون نماز جمعه برای تخریب چهره های شاخص و محبوب استفاده کند و هر آنچه می خواهد درباره آنها بگوید ؟ مگر تریبون نماز جمعه جای تصفیه حساب های شخصی است ؟ چرا کسی در مقابل چنین اظهار نظرهایی سخنی نگفت ،بیانیه ای نداد و این نوع موضع گیری ها را برخلاف امنیت ملی ندانست ؟
همین موضوع باعث می شود ،این ذهنیت به وجود آید که صاحبان قدرت در ایران آنطور که خود می خواند و به نفعشان است از قانون بهره ببرند. این می شود که بیان برخی واقعیت ها برخلاف امینت و مصالح کشور است ، اما انتقاد های بی پایه و اساس و ناسزا گویی های برخی تاکید بر امنیت و مصالح کشور ؟ بهتر نیست آقایان تعریف جدید خود را از «امنیت و مصالح کشور» بیان کنند تا دیگر کسی جرات نداشته باشد حتی در این کشور انتقاد کند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر