برای علاقه‌مندان موسیقی و مخصوصن طرف‌داران موسقی پاپ، آخر هفته گذشته، روزهای خوبی بودند. از کنسرت همایون شجریان گرفته تا محمد اصفهانی و آریان و احسان خواجه امیری.
اما یک اجرا شاید با دیگر کنسرت‌ها تفاوت داشت. فرمان فتحعلیان موسیقی تلفیقی‌اش را در یک شب و دو بار برای اجرا به سالن همایش‌های برج میلاد برده بود. بدون تعارف فرمان را باید یکی از متفاوت‌ترین چهره‌های موسیقی در سال‌های گذشته به حساب آورد. موسیقی فرمان در ایران همتایی ندارد و شاید از اولین خواننده‌هایی بود که موسیقی پاپ ایرانی را با موزیک هندی تلفیق کرد و سازهایی چون تبلا را وارد قطعاتش کرد.
شعرها و درون مایه آهنگ‌های فرمان هم متفاوت بودند. اگر صحبت از عشق بود، بیش‌تر منظور عشق الهی بود تا زمینی. تعداد بسیاری از قطعات فرمان هم درباره علی ابن ابی‌طالب امام اول مسلمانان است که ارادت ویژه فرمان به او را نشان می‌دهد.
فرمان فتحعلیان بعد از حدود ۵ ماه، روز جمعه، پانزدهمین روز از ماه مرداد در سالن همایش‌های برج میلاد دو بار روی صحنه رفت. این کنسرت توسط موسسه فرهنگی هنری حافظ اجرا شده بود و تهیه کننده آن هم ماه‌نامه فرهنگی اجتماعی رونا بود.
اجرای دوم قرار بود ساعت ۲۱:۳۰ دقیقه شروع شود که با ۳۰ دقیقه تاخیر آغاز شد. قبل از حضور فرمان و گروهش ایلیا تصاویری از محمد نوری، خواننده‌ای که به تازگی فوت کرده است، روی پرده بزرگ وسط سالن به نمایش درآمد و هم‌راه با آن یکی از آهنگ‌های نوری از بلندگو‌ها پخش شد که استقبال حاضرین مواجه شد و تشویق آن‌ها را به‌دنبال داشت. بعد هم فیلمی کوتاه درباره مجله رونا پخش شد و همچنین قطعه‌ای فیلم کوتاه از تمرین گروه.
صدای تشویق حاضران هم‌راه با صوت و جیغ خبر از ورود گروه داشت. اعضای گروه ایلیا یکی پس از دیگری در جای خود و پشت سازهایشان مستقر شدند و بعد فرمان فتحعلیان که هم‌چون دیگر اعضای گروه ایلیا بلوز قرمز رنگ پوشیده بود، در میان ابراز احساسات مردم روی صحنه آمد. بدون معطلی گیتارش را به گردن انداخت و با لبخندی آمیخته با خستگی به ابراز احساسات هوادارانش پاسخ داد. البته معلوم نبود که فرمان فتحعلیان و گروه ایلیا با این نوع سبک موسیقی لباس یک دست قرمز پوشیده بودند!
ساقی اولین قطعه‌ای بود که توسط فرمان اجرا شد و هر یک از اعضای گروه در این قطعه به تک نوازی پرداختند و فرمان نیز هر یک از نوازندگان گروه رو معرفی می‌کرد. اجرای این قطعه شور دو چندانی را به تماشاگران انتقال داد. بعد نوبت سلام و احوال پرسی‌ها بود و اولین یاداشتی که به فرمان داده شد درباره حضور بازیگران و مسوولان در جمع تماشاچیان. البته این پایان یاداشت‌ها نبود و این ماجرا تا انتهای اجرا ادامه داشت. در بین هر آهنگ یاداشتی کوتاه به فرمان داده می‌شد که نام یکی از افراد سرشناس حاضر در سالن در آن نوشته شده بود. در بین این نام‌ها هم بازیگران، خواننده‌ها و مجریانی چون جواد یحیوی، کمد امیرسلیمانی، حمید طالب‌زاده و کامبیز دیرباز حضور داشتند و برخی از مسوولان رده چندم دولتی و انتظامی.
دومین قطعه «سوز سینه» نام داشت که از آلبوم اول فرمان اجرا شد، آلبوم اول فرمان «مقیم» بود که بسیاری از هواداران، آن را بهترین آلبوم فرمان می‌دانند. بعد نوبت قطعه با مردم بیگانه بود. قطعه‌ای از آلبوم آخر فرمان فتحعلیان به‌نام «با مردم بیگانه». این قطعه با استقبال فراوان حاضران سالن هم‌راه شد.
بعد از اجرای این قطعات، فرمان به خاطر قرار ندادن قطعه «ناجی» در لیست آهنگ‌های این کنسرت عذرخواهی کرد و گفت که به دلیل استقبال مردم از این آهنگ، آن را اگرچه در برنامه نیست، اجرا می‌کند که این خبر تشویق و هم‌صدایی مردم در هنگام اجرای را به دنبال داشت. قطعه ناجی از آلبوم «راه عشق» است که در در بین هوادارن او، طرف‌داران زیادی دارد و به‌همین علت پیش از آغاز اجرا بسیاری از حاضران از این که این قطعه در لیست آهنگ ها قرار نگرفته بود تعجب کردند.
صلح ابدی و بابا حیدر هر دو از آلبوم راه عشق قطعات بعدی این کنسرت بودند که مورد استقبال حاضران قرار گرفت. البته موضوع جالب این است که ریتم این دو قطعه با هم فرق می‌کند و با این که آهنگ صلح ابدی از تمی آرام و باباحیدر از تمی تند برخوردار است، هواداران فرمان فتحعلیان با هر دو آهنگ هم‌خوانی کردند که البته در قطعه باباحیدر هم‌خوانی مردم بیش‌تر بود. این دو آهنگ، قطعه‌های پایانی قسمت اول کنسرت بودند و فرمان و گروهش برای استراحت صحنه را ترک کردند.
سوپرایز در قسمت دوم کنسرت
بر اساس آن‌چه در بروشور کنسرت آمده بود، اولین آهنگ قسمت دوم «ستاره زد، سلام کن» از آلبوم با مردم بیگانه بود. این قطعه در آلبوم با دکلمه‌ای از وحید جلیلوند، مجری معروف و محبوب رادیو و تلویزیون آغاز می‌شود و از این رو بسیاری از حاضران در سالن حضور جلیلوند در این کنسرت را موضوعی هیجان انگیز می‌دانستند، اگرچه آن را بعید می‌خواندند. اما فرمان فتحعلیان اعلام کرد که جلیلوند با دعوت او برای اجرای دکلمه در سالن حضور دارد و از او خواست تا روی صحنه حاضر شود. با حضور جلیلوند سالن با تشویق مردم منفجر شد و جلیلوند بعد از سلام و احوالپرسی با حاضران به اجرای دکلمه پرداخت که این بار نیز مورد تشویق پی در پی مردم قرار گرفت. بعد از دکلمه جلیلوند نیز فرمان به اجرای قطعه ستاره زد، سلام کن پرداخت.
برخی اخبار غیر موثق حاکی از آن است که جلیلوند بعد از حوادث دردناک پس از انتخابات، هم‌کاری خود در رادیو و تلویزیون دولتی ایران را قطع کرده است. البته سال گذشته نیز شایعاتی درباره ممنوع الفعالیت شدن او در رسانه‌ها منتشر شد که وی ضمن تکذیب این خبر گفت که در حال برنامه‌سازی برای سازمان است.
در بین یکی از قطعه‌ها فرمان فتحعلیان از با تشکر از حضور مردم در سالن و استقبالشان از کنسرت او و دیگر کنسرت‌ها، این حضور را پاسخ به آنانی دانست که دوست ندارند چنین اتفاق‌هایی و چنین کنسرت هایی در کشور برگزار شود. این موضوعی بود که از سوی جلیلوند نیز روی آن تاکید شد.
قصه نجف و مست و خراب هر دو از آلبوم «مست و خراب»، قطعات بعدی بودند که توسط فرمان فتحعلیان اجرا شدند. البته قطعه مست و خراب با استقبال و هم‌صدایی مردم هم‌راه بود که نشان از علاقه طرف‌داران فرمان به این آهنگ داشت.
بعد از اجرای این قطعات، فرمان یادی کرد از، ناصر عبداللهی، خواننده پاپ و جنوبی ایران که چند سال پیش بر اثر مرگی مشکوک درگذشت . ناصر عبداللهی با قطعه ناصریا بین طرف‌دارانش شناخته می‌شود. به گفته فرمان فتحعلیان، آلبوم جدید این خواننده که در سال ۱۳۸۳ ضبط شده است، چند ماه در منتشر خواهد شد.
قطعه بعدی اجرا شده توسط فرمان و گروهش، مقیم از آلبومی با همین نام بود که تقدیم شد به ناصر عبداللهی. صاحب دم رو روح جهان نیز دو قطعه آخری بودند که در کنسرت اخیر فرمان فتحعلیان به اجرا در آمدند. اما این پایان کنسرت نبود.
فرمان از هوادارانش خواست تا یکی از آهنگ‌ها را انتخاب کنند تا او دوباره آن را اجرا کنند که انتخاب هوادارن، قطعه ناجی بود. به این ترتیب فرمان فتحعلیان بار دیگر قطعه ناجی را اجرا کرد که با تشویق حضار هم‌راه بود. اما باز هم انگار نوبت خداحافظی نبود. هواداران این بار از فرمان خواستند تا قطعه باباحیدر را برایشان اجرا کند که فرمان به درخواست آن‌ها پاسخ مثبت داد و این قطعه را هم‌راه با حاضران در سالن که ایستاده بودند اجرا کرد.
۱ نظر:
البته کمی هم کم لطفی فرمودید، چرا که پیش از انقلاب، فرید زلاند در ترانه هایی که برایشان موسیقی می نوشت، از ساز های هندی بسیار استفاده می کرده و همچنین پس از انقلاب نیز در کار های علیرضا عصار نیز از طبلا استفاده شده. البته قصد من تنها یادآوری بود. با پوزش. امیدوارم شاد و سلامت باشید.
ارسال یک نظر