«تهران امروز» لغو توقیف شد

 

رنگ خاطرات «تهران امروز» پر رنگ شد 

شنیدن خبر رفع توقیف تهران امروز آنقدر که شنیدن خبر توقیفش ناراحتم کرده بود ، خوشحالم نکرد . فکر می کنم این احساس مشترکی باشه بین همه همکاران تهران امروزی . نه اینکه خوشحال نشدم ، که واقعاً این طور نیست ، اما تجربه روزنامه هایی مثل شرق نشان داده که هیچ روزنامه ای در انتشار مجدد مثل روزهای قبل از تعطیل شدن نبوده و نیست . همین موضوع به نظرم بهترین دلیل برای احساسی است که در بالا به آن اشاره کردم .

اما به هرحال خوشحالم و حتی خیلی خوشحالم از این که تهران امروز به عنوان یک روزنامه اعتدال گرا که زیاد به چپ و راست کاری نداشت دوباره می تواند به عرصه مطبوعات کشور بازگردد که این روزها روزگار خوشی نمی گذراند ، که این وضعیت با توقیف روزنامه کارگزاران – ارگان حزب کارگزاران سازندگی – بد تر از قبل نیز شده است .

اما ناراحتم برای همکارانی که تهران امروز را بزرگ کردند و راه رفتن یادش دادند ، آن هایی که با جان و دل کار کردند تا تهران امروز سری در روزنامه نگاری آن روزها بلند کند . اگر چه جدا شدن افرادی چون دکتر احمد توکلی ، پرویز اسماعیلی و . . . پیش از توقیف روزنامه تاثیراتی نه چندان مثبت بر کارکرد روزنامه گذاشته بود ، اما به هر حال آنان که مانده بودند تمام تلاششان را می کردند تا . . . اما . . . ( فکر کنم آنهایی که باید بدانند ، می توانند جای نقطه چین را پرکنند)

اما امروز با تمام خوشحالی از خبر بازگشایی تهران امروز باید دلتنگ باشیم برای سعید افسر که در ایران نماند و رفت ، کیوان کثیریان که بعد از خبر تعطیلی روزنامه هیچ وقت دفاعیاتش از روزنامه را از یاد نخواهیم برد و دیگر اعضای تحریریه که همه ناراحت بودند و شاکی از بلایی که دیگران به سرشان آورده بودند .

به هرحال امیدوارم روزنامه تهران امروز که هنوز هم خاطرات حضور در تحریریه آن در ذهنم پرنگ تر از بقیه خاطرات است ،در انتشار مجددش دوباره به اعتدال گرایی روی بیاورد و باز با مطالب خواندنی و فراجناحی بر دکه ها خودنمایی کند .

پی نوشت (آخرین خبر) : گویا آقای قالیباف به فکر این است که تعدادی از خبرنگاران و روزنامه نگاران موسسه همشهری را به تحریریه تهران امروز بفرستد . راست و دروغش را نمی دانم .